Oakland family life
- Andrea
- 5 sep 2017
- 3 minuten om te lezen

We maken natuurlijk aan de lopende band de wildste avonturen mee, van uitbarstende vulkanen en tweakende junks, maar af en toe zitten we ook heel fijn aan de keukentafel met vrienden. Zo ook in Oakland. We hadden nog een klein stukje te gaan naar Oakland, en doken via Santa Rosa het binnenland in. Inmiddels was het kwik opgelopen tot boven de 40 graden, en kon de Baby Galactica zelfs met de airconditioning op de hoogste stand nauwelijks meer koel blijven. Puffend reden we de stad in, waar we zouden logeren bij oude bekenden. 1 nachtje verbleven we bij Rob, die we nog kenden van een zeiltochtje in een ver verleden, en zijn vriendin Angela. Voor de gelegenheid was Jennifer ook aangeschoven, die eerste scheepsmaat was geweest bij hetzelfde zeiltochtje. Gezelligheid alom. Rob is chemicus en survival specialist, dus hij brouwt zān eigen bier en stookt zān eigen wijn, en grilde voor ons een zelfgevangen zalm op de BBQ. Heel hipster allemaal, dus we konden hem met een gerust hart vragen, waar Arjan de volgende dag zān Growler kon laten vullen. Die had Rob natuurlijk ook.
Oakland is net als Alaska een hotspot voor aardige mensen, dus we konden een paar nachtjes slapen bij Elliott en Ellen, en hun kinderen Ben en Phoebe. Elliott hadden we al eerder gezien in Seattle, maar de rest van de familie sinds 2013 niet meer. Het was een vrolijk weerzien. Elliott had de garage uitgeruimd zodat we ons hele hebben en houwen uit de Baby Galactica konden halen, wassen, schoonmaken, en opnieuw konden inpakken. Een bijkomend voordeel was, dat we eindelijk de stoelen kon uitvouwen, zodat de 7 passagiers waar hij voor bedoeld was, er ook daadwerkelijk in pasten. Met onszelf, de hele familie, en een aangewaaid vriendinnetje, zat de auto gezellig vol.
Elliott reed als een volleerd buschauffeur door de straten van Oakland. Hij wist alle hotspots te vinden die wij als niet-traditionele toeristen konden waarderen. We bezochten de hipster markt, waar je geitenyoghurt en onbespoten bosbessen kon kopen. We sloegen onze slag bij de fantasy-horror boekenwinkel, en reden naar een uitzichtpunt dat helemaal over de stad keek (of naar bosbranden, in ons geval). Op de terugweg zwierden we langs het stadium van Berkeley. āDe St. Andreas breuklijn loopt hier precies onderdoorā, legde Elliott uit, als een geboren tourguide. āAls de grote aardbeving komt, en het stadion zit vol, BAM! Dan verdwijnt iedereen in een groot gat in de grond!ā
Er was van alles te doen in Oakland; het stikstof-ijs dat gemaakt wordt terwijl je wacht, van Smitten, de geitenboerderij met Elliottās adoptie-geit Bianca, en een verjaardagsfeest van een vriend, met natuurlijk een BBQ en Zuid-Amerikaanse catering.
Hoogtepunt was toch wel het bezoek aan hipster alley, voormalige paardenstallen, maar nu Oakland hipste buurt. We hadden van tevoren ons huiswerk gedaan en Elliottās exemplaar van de Hipster Animal Field Guide uit ons hoofd geleerd, zodat we nu de specimens in het wild konden determineren. Dit was vogels spotten, 2.0. We zagen een aantal exemplaren van de Pop-up shopper, de craft-beer-snob, en zelfs de recreative zwerver, waar we op gehoopt hadden! Wat weer een topdag in Oakland!

Het afscheid viel ons zwaar, maar we hadden afspraken die we niet konden missen. We hadden hoog bezoek uit Amsterdam, dat we zouden ontmoeten in Napa, dus helaas moesten we de labor-day buurt BBQ laten schieten. Baby Galactica kreeg een verse tank gas, Arjan vulde zān Growler, en toen was het tijd om de stad uit te rollen, op weg naar nog meer oude bekenden.
Comments