Antigua: oude hotspot tussen de vulkanen
- Arjan
- 31 mei 2017
- 3 minuten om te lezen
We verlieten Copan Honduras op tijd in de ochtend om op de afgesproken tijd door chef Mario opgepikt te kunnen worden nabij Chiquimula. Het was een zonnige dag en de rit naar de grens met Guatemala verliep voorspoedig. Af en toe werd er een boer met cowboy hoed en machete opgepikt of afgezet. We spraken met een Guatemalteekse man die bewaker was in Guatemala City maar ook nog werkte op de boerderij van zijn ouders vlakbij de grens met Honduras. Hij pendelde regelmatig op en neer en verdiende drie keer zoveel in de grote stad. Toch moest hij ook zorgen dat de bonen bij zijn ouder op tijd werden geoogst en het land onderhouden. Chef Mario was mooi op tijd zodat we onze reis naar Guatemala City konden voortzetten in zijn prachtig gerestaureerde VW Transporter uit 1971. Hij moest op maandag werken in de hoofdstad: de opnames van zijn programma werden op die dag opgenomen. Heerlijk tuften we rustig over de snelweg en maakten een stop om speciale pupusas gevuld met lorocote halen. Loroco: die lekkere witte bloemetjes officieel fernaldia pandurata geheten, die men alleen in Guatemala, Mexico en Honduras in de keuken gebruikt.
Ook maakten we stopje voor de fabriek van de wereldberoemde rum fabrikant Zacapa. Ze hebben geen tours dus moesten we het met een foto doen. Vlak voor Guatemala city werden nog wat overheerlijke cashewnoten ingeslagen Mario vond het geen probleem om ons helemaal naar Antigua te rijden. Hij gaf ons een korte city tour van de hoofdstad vanuit de VW bus en we haalden zijn neef op die met ons meereed naar Antigua. Daar kende Mario een leuk hostel. Zo reden we over de kinderkopjes door de prachtig koloniale stad Antigua om een uur iof acht 's avonds. We vertaalden kinderkopjes in het Spaans en dat vond Mario wel grappig maar eroverheen rijden ook een wat morbide gedachte. Wat eigenlijk ook een beetje zo is. In het hostel dronken de neven een paar Gin en Tonic's en wij probeerden een michelada: bier met iets erin (peper, watermeloen, komkommer). Mijn peper michelada werd met een garnalenspiesje geserveerd.
Het geheel was ietwat pittig, waar ik de volgende dag wel een beetje last van had. Afijn de avond met bier en snacks was erg gezellig en Mario en zijn neef vertrokken om even na elven naar Guatemala City. Wij werden de volgende ochtend wakker en vonden onze glazen en borden precies zoals ze waren achtergelaten. De eigenaar heeft het niet zo op vroeg opstaan en heeft als policy dat de dag om 12 uur begint. Zo gingen we maar eerst naar de hippe hipster koffiebar op de hoek waar we uitstekende koffie dronken met een fijn musli/fruit ontbijt. Het is geen grote plaats, dus we gingen te voet de stad verkennen. Het heeft een prettige sfeer. Wij streken een uurtje neer op een bankje op het centrale plein om de mensen te bekijken (veel straatverkoopsters met stoffen die zich storten op oudere toeristen uit de VS).
Rond het plein staan de belangrijkste monumentale bouwwerken en deze oude historische gebouwen verraden een groot verleden. Antigua was inderdaad in de Spaanse tijd (vanaf 1543) de belangrijkste stad in Centraal Amerika totdat het in de 18e eeuw door een reeks aardbevingen en vulkaan erupties werd geteisterd. Uiteindelijk in 1773 na de Santa Marta aardbevingen besloten de Spanjaarden de hoofdstad te verplaatsen naar de Valle del Santuario, daar waar nu Guatemala City is verrezen. Sinds die tijd speelt Antigua de tweede viool en is het inwoneraantal met bijna de helft teruggelopen. Dit heeft tot gevolg gehad dat het een prachtige historische binnenstad kent met vele gebouwen die nooit zijn herbouwd na de aardbeving.
Het is een relatief kleine stad, dus zeer goed te belopen. Samen met de vier vulkanen eromheen en het relatief frisse klimaat (voor Guatemala dan) maakt het een prettige plek om te verblijven. Er zijn vele Spaanse scholen waar vele buitenlanders lessen volgen en het toerisme is de belangrijkste bron van inkomsten. Er zijn vele, vele kroegjes en restaurantjes, museums en culturele festiviteiten. We kozen voor een prachtige fototentoonstelling in het Centro Cultural de EspaƱa. Die dag zijn we gaan eten bij Por Que Non? En dat was een hele goede keuze. Een superklein, intiem restaurantje met een goede mix van locals en toeristen. De volgende dag zijn de nogmaals de stad ingelopen en streken voor de lunch neer in een prachtig restaurant met de naam Los Tres Tiempos in dezelfde straat als de beroemde Santa Catalina poort. We namen ieder een lokaal gerecht: Pepian en Adobo. Erg lekker!
Na deze lange lunch zwermden we nog wat door de stad en sloegen daarna wat proviand en drinkwater in voor de volgende dag voor de tweedaagse wandeling op de Acatenango vulkaan. Een van de vier vulkanen die je telkens ziet als je in de stad rondloopt. Kortom Antigua was een fijne plek met een mild klimaat om even rond te hangen.
Opmerkingen