Península Valdés
- Arjan
- 12 nov 2016
- 3 minuten om te lezen
De trip naar Península Valdés begon vroeg in de ochtend met het oppikken van onze landgenoten Dorian en Laura. We hadden ze ontmoet in de koffiebar de dag ervoor. We hadden bedacht dat het een goed idee was om de kosten voor de autohuur te delen en met z'n vieren de tocht tte maken naar het schiereiland. De dag begon met stralende zon en dat was een voorbode voor wat ging komen . Na een uur rijden kwamen we aan bij de Centro de Interpretation waar wat informatie werd ingewonnen over waar wat te spotten. Direct na het verlaten van het Centro werd er bijna een tarantula geplet. Na de wagen omgekeerd te hebben renden we uit de auto om de vogelspin van dichtbij te bekijken. Hairy en scary, dus prachtig! Daarna vlot door naar Puerto Piramides waarvandaan de boot vertrok voor de Avistaje de Ballenas.
De boot met in totaal zo'n 30 personen werd door een tractor achteruit de zee ingeduwd, want het getijdenverschil bedraagt 5 meter. Geen mogelijkheid voor een vaste steiger. Eenmaal op volle zee ging het gas erop want de walvissen bevonden zich relatief ver uit de kust. Na drie kwartier varen zagen we de Zuidkaper walvis baby en later dook ook de moeder walvis op. Het jong werd gezoogd en hebben dit zeker een half uur kunnen aanschouwen. Daarna voeren we verder terug naar de kust en kwamen nog een Zuidkaper tegen, maar deze liet zich niet meer zien na twee keer aan de oppervlakte geweest te zijn. Via de zeeleeuwen bij Punto Piramides kwamen we terug aan het strand en zijn we met de auto naar de zeeleeuwen kolonie gereden waar de onze lunch genoten. Vanaf de uitkijkplek hadden we prima zicht op de zeeleeuwen en zagen we vlak bij de kust nog een Zuidkaper walvis aan de oppervlakte.
Op weg naar Punta Cantor langs een eentonig vlak landschap met veel laag struikgewas zagen we vele Guanaco's (wilde lama's), kuiftinamoes, en enkele Mara's (groot knaagdier) en drie Nandoes (grote loopvogel, lijkt op emoe). We sloegen af naar de plek waar de Magelhaenpinguins in de zon lagen. Ze zijn absoluut niet mensenschuw en daarom vrij fotogeniek. Grauwe pijlstormvogels vlogen over de pinguïnnesten heen om te zien of er nog een onbewaakt ei lag. Nadat Laura, Dorian en Andrea net weer in de auto waren gestapt, hoorde ik een gids roepen dat hij in de verte orka's zag. We hadden veel geluk daar en op dat moment de orka's te zien. Ze zaten in de volgende baai, dus moesten we een 10 minuten verder rijden om ze goed te kunnen zien. Ons geluk hield niet op want na enige tijd zwommen de 4 orka's de ondiepe baai in voor het uitkijkplatform en kregen de baby orka en twee puber orka's "strand"-les van hun moeder. Een prachtig schouwspel met de vier rond spetterende killer whales. Helaas was er een lokaal persoon die naar de orka's toeliep en ze zelfs aanraakte (ook de grote moeder orka). Klik hier voor filmpje. Bij navraag bleek dit een man die participeert in de tellingen en vaker dit obsessief gedrag vertoont. De parkwachten waren er duidelijk niet blij mee. Hoe dan ook het was fantastisch om de orka's van zo dichtbij te zien en ook te horen. We hebben er een dik uur van kunnen genieten voor ze weer de open zee op zwommen. Daarna nog even kort de zee-olifanten aanschouwd en toen terug over de stoffige onverharde weg vol grind en stenen. Onderweg naar huis nog een Patagonische haas en een grijze vos een sprintje zien trekken. We hebben na terugkomst in Puerto Madryn met Dorian en Laura een biertje gedronken op deze prachtige trip.
Opmerkingen